Z generowaniem udaru związane jest ryzyko wystąpienia zewnętrznych i wewnętrznych obrażeń powodujących zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu.W zależności od skali mogą być one przyczyną ciężkiego kalectwa eliminującego osobę z życia zawodowego lub w skrajnych przypadkach prowadzić do śmierci. Dlatego też należy stale dążyć do zwiększenia efektywności balistycznej kamizelek kuloodpornych wykonanych z wysokowytrzymałych materiałów tekstylnych takich, jak twaron, kevlar, dyneema czy spectra.
Niezwykle obiecującymi strukturami tekstylnymi do zastosowań w miękkich pakietach balistycznych kamizelek kuloodpornych są tkaniny trójosiowe. Charakteryzują się one dwoma układami nitek osnowy UO1,UO2, gdzie jeden układ nitek osnowy UO1 znajduje się zawszę nad drugimUO2. Układy nitek osnowy skierowane są do układu nitek wątku UW odpowiednio pod kątem +60, -60° (Rys.1).
W porównaniu z aktualnie stosowanymi w kamizelkach tkaninami dwuosiowymi, tkaniny trójosiowej wykazują możliwość rozchodzenia się fali uderzeniowa promieniowo wzdłuż wszystkich układów, powodując, że obszar tkaniny absorbujący energię kinetyczną pocisku jest znacznie większy niż w tkaninach dwuosiowych. W konsekwencji może to doprowadzić do zminimalizowania fizjologicznych skutków udaru balistycznego takich, jak: złamania żebra, pasmowych wylewów na powierzchni płuc czy wystąpienia odmy opłucnej.
Badania eksperymentalne i numeryczne efektywności balistycznej pakietów wykonanych z tkanin dwuosiowych i trójosiowych były realizowane na Politechnice Łódzkiej, w ramach mojej pracy doktorskiej pt. „Modelowanie wielowarstwowych osłon balistycznych minimalizujących skutki udaru”, napisanej pod opieką promotora dr hab. inż. Zbigniewa Stempnia prof. PŁ. W ramach badań naukowych współpracowaliśmy z Uniwersytetem Medycznym w Łodzi. Aktualnie miękkie pakiety balistyczne w kamizelkach kuloodpornych nie są produkowane z tkanin trójosiowych, stale stosuje się tkaniny dwuosiowe.
