Maria Mucha jest absolwentką fizyki na UŁ. W Politechnice Łódzkiej pracowała początkowo na Wydziale Chemicznym. W 1992 roku związała się z Wydziałem Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska.
Daty kolejnych awansów naukowych: 1970 r doktorat z fizyki polimerów, 1987 rok habilitacja w dziedzinie nauk chemicznych, 2002 tytuł profesora w dziedzinie nauk technicznych.
Bogaty dorobek Pani Profesor obejmuje ponad 180 publikacji w czasopismach naukowych oraz 180 wystąpień na konferencjach naukowych w kraju i za granicą (indeks Hirscha - 17). Jest autorką 2 książek i 5 patentów. Z uwagi na aktywną działalność posiada honorowe członkostwo Polskiego Towarzystwa Chitynowego oraz Polskiego Towarzystwa Fizycznego.
Od kilku lat prof. M. Mucha jest na emeryturze, ale nadal utrzymuje bardzo silne więzi z macierzystą uczelnią. W ostatnich latach była kierownikiem kilku grantów NCN. Tematyka 3 ostatnich projektów obejmuje zastosowanie biopolimerów w medycynie (nośniki uwalniania leków, implanty kości), badania nad stabilnością nanokompozytów polimerowych (wpływ nanododatków w postaci metali, tlenków metali, glinek) oraz rola polimerów w zastosowaniach do materiałów budowlanych. We wszystkich tych tematach wykonawcami byli m.in. doktoranci, obecnie doktorzy Wydziału Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska lub doktoranci z otwartymi przewodami doktorskimi. Jej troska o merytoryczny wymiar debaty publicznej, nawet w kwestiach budzących kontrowersje, przejawia się w częstym zabieraniu głosu w środkach masowego przekazu. Tak jak np. w ostatnim czasie, kiedy to dyskutowano nad dalszym wykorzystywaniem foliowych opakowań jednorazowych - zabierała ona głos m.in. na łamach Rzeczypospolitej czy TV Polsat.
Jest on nadal niezwykle aktywną osobą, prowadzi prace dyplomowe i doktorskie, publikuje i jest kierownikiem projektów naukowych. Jej pozanaukowe zainteresowania to malarstwo akwarelowe, muzyka i śpiew, a także podróże w różne strony świata.
